معرفی بیماری اوتیسم

اوتیسم چیست؟

اوتیسم نوعی اختلال رشد است که با رفتارهای ارتباطی و کلامی غیر طبیعی مشخص می شود. متاسفانه اوتیسم یک چالش همیشگی و بی پایان برای فرد و خانواده است.
در قدم اول باید بدانیم که حساب عقب ماندگی ذهنی و ناتوانی ذهنی از اوتیسم صد در صد جداست و دو مقوله متفاوت از هم می باشند.
برای اثبات این ادعا می توان به این خبر اشاره کرد که شماری از دانشمندان دانشگاه های کمبریج و آکسفورد گمان می برند که ممکن است انیشتین و نیوتن ممکن است مبتلا به بیماری اوتیسم بوده باشند.
بعضی از کودکان مبتلا به این بیماری با وجود همه محدودیت ها در مدارس معمولی و کنار بچه های نرمال و یا حتی مدارس خاص درس می خوانند و دبیرستان را با موفقیت تمام می کنند.
برخی از آنها وارد دانشگاه می شوند و استاد دانشگاه می شوند و یا هنرمند، تکنیسین، کارگر، کارمند، نویسنده و به این ترتیب زندگی اجتماعی خودشان را ادامه می دهند.
یعنی اینکه اوتیسم پایان راه نیست.

علائم اوتیسم چیست؟

علائم بیماری اوتیسم تا پیش از سه سالگی بروز پیدا می کند اما علت اصلی آن ناشناخته است. این اختلال بر رشد طبیعی مغز در حیطه تعاملات اجتماعی و مهارتهای ارتباطی تاثیر می گذارد.
و به وضعیت اقتصادی، اجتماعی، سبک زندگی و تحصیلات والدین هیچ ارتباطی ندارد.
اوتیستیک ها در ارتباطات کلامی و غیر کلامی و فعالیتهای مربوط به بازی مشکل دارند، ارتباط با دیگران و دنیای خارج برای آنها دشوار است.
این افراد ممکن است حرکات تکراری مانند دست زدن یا پریدن انجام دهند یا پاسخ های غیر معمول به سوالات اطرافیان بدهند.
دلبستگی به اشیاء یا مقاومت در مقابل تغییر در بیماران اوتیسم دیده می شود.

اوتیسم در چه گروهی شایع تر است؟

اوتیسم در بین پسران چهار برابر بیشتر از دختران مشاهده می شود.

علت ایجاد اوتیسم چیست؟

برخی مطالعات علمی نشان می دهد عواملی مانند سن بالای پدر یا مادر و دیابت یا چاقی مادر احتمال ابتلای نوزاد به اوتیسم را بالا می برد.
متاسفانه این بیماری در جامعه امروز روند رو به رشدی دارد و هنوز کاملا علت آن مشخص نشده است.

مشکلات اوتیسم چیست؟

همه اوتیستیک ها شبیه هم نیستند، یک سوم از این کودکان نمی توانند حرف بزنند حتی یک کلمه، در حالی که قدرت شنوایی دارند.
برخی از آنها مشکلات یادگیری شدیدی دارند که گاهی حتی باعث می شود در سنین بزرگسالی هم نتوانند نظافت شخصی خودشان را به تنهایی و بدون کمک دیگران انجام دهند.
البته یک فرد مبتلا به اوتیسم که یک کلمه هم نمی تواند بگوید، ناتوان ذهنی شمرده نمی شود و کسی نمی تواند ادعا کند که الزاما او هوش پایینی دارد، اگرچه از محدودیت های بسیاری رنج می برد.
مشکل مشترک و اساسی همه مبتلایان به این بیماری یک چیز است، ضعف در ایجاد رابطه با دیگران و درک قواعد و الگوهای اجتماعی.
جالب است بدانید که یک پسر 17 ساله اوتیستیکی که کوچکترین کلمه ای را نمی تواند ادا کند، یک وبلاگ نویس است که می تواند درونیات خود را از طریق نوشتن بازگو کند.
ایدو در سرزمین اوتیسم نام وبلاگ اوست که یک جهان متفاوت را در اختیارش می گذارد.

علائم اوتیسم از چه زمانی قابل تشخیص است؟
علائم اوتیسم معمولا از 9 ماهگی قابل تشخیص است اما در دو تا سه سالگی کاملا مشخص می شود مگر در موارد بسیار خفیف که ممکن است در نوجوانی یا جوانی تشخیص داده شود.

علائم اوتیسم چیست؟

علائم در سه حوزه: ارتباط، کلام و علائق و رفتارهای تکراری مشاهده می شود.

– اختلال تکلم و استفاده نکردن از “من”
– ارتباط های یکطرفه
– واژه سازی های غیر طبیعی نامتعارف
– ساعت ها سرگرم شدن با یک وسیله
– محو پنکه و ماشین لباسشویی شدن
– مثل کودکان دیگر بازی نکردن
– نداشتن توان همذات پنداری
– نداشتن تفکر انتزاعی و خیال پردازی
– نداشتن یکپارچگی حسی

از نظر کلامی کودک مبتلا به اوتیسم دچار تاخیر است، آنها یا کلام ندارند یا در مقایسه با سنشان دچار تاخیر هستند و یا کلام دارند اما معنی دار نیست و کلام دیگران را اکو می کنند.
کودک مبتلا به اوتیسم حتی اگر کلام داشته باشد، نمی تواند درست ارتباط برقرار کند و گفتارش جهت دار نیست. ممکن است محتوای کلام با سن او متناسب نباشد ویا بدون توجه به کلام دیگران، فقط در مورد علائق خودش صحبت کند.
کودک مبتلا به اوتیسم ساعت ها یک بازی تکراری را انجام می دهد. این کودکان به چرخیدن و یا وسایلی که می چرخند مانند پنکه و لباسشویی علاقه من د هستند و ممکن است که ساعتها خودشان را با تماشای آنها سرگرم کنند.
همچنین ممکن است به موسیقی های ثابت با ریتم تکراری واکنش و علاقه شدیدی نشان دهند.
این کودکان یکپارچگی حسی ندارند، یعنی در برخی از آنها آستانه درد بسیار بالا و در برخی پایین است. بعضی از آنها حتی متوجه سوختگی های شدید هم نمی شوند و برخی با کوچکترین ضربه درد شدیدی احساس می کنند.
در مورد صدا نیز به همین شکل است، گاهی کودک مبتلا صداهای بسیار آهسته را می شنود و به آنها توجه می کند در حالی که متوجه صدای بلند زنگ در نمی شود.
کودک مبتلا به اوتیسم توانایی ذهن خوانی ندارد، یعنی اینکه نمی تواند به محیط توجه کند یا خودش را جای دیگران بگذارد و احساسات آنها را درک کند.

آیا اوتیسم درمان پذیر است؟

یکی از پژوهشگران بزرگ اوتیسم و مبدع روش آموزشی فلود تایم از اختلالات مربوط به طیف اوتیسم به عنوان امری قابل تحرک و تغییر سخن می گوید، نه یک واقعیت ایستا و غیر قابل تغییر.
تجربه بسیاری از پدر و مادرها هم نشان می دهد که با یک روش آموزشی موثر، کار شدید و گسترده در طول سالیان می تواند تا حدود زیادی معادله را تغییر داد و کودک را در مسیر پیشرفت هدایت نمود.
طوری که بسیاری از آنها توانستند وارد اجتماع بشوند و یا به مشاغل رده بالا دست پیدا کنند یا از همه مهم تر زندگی مستقلی داشته باشند.